پرش به محتوا

ریچارد بورگون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ریچارد بورگون

MP
پرتره رسمی، ۲۰۲۰
وزیر در سایه حکومت برای عدالت
لرد چنسلر در سایه
دوره مسئولیت
۲۷ ژوئن ۲۰۱۶ – ۶ آوریل ۲۰۲۰
رهبرجرمی کوربین
پس ازلرد فالکونر توروتون
پیش ازDavid Lammy
وزیر خزانه داری در سایه
دوره مسئولیت
۱۶ سپتامبر ۲۰۱۵ – ۲۷ ژوئن ۲۰۱۶
رهبرجرمی کوربین
پس ازCathy Jamieson
پیش ازJonathan Reynolds
عضو پارلمان
برای لیدز شرقی
آغاز به کار
7 May 2015[۱]
پس ازجورج مودی
اکثریت۵٬۵۳۱ (۱۴٫۲٪)
اطلاعات شخصی
زاده۱۹ سپتامبر ۱۹۸۰ ‏(۴۴ سال)
لیدز، انگلستان
حزب سیاسیکارگر
دیگر عضویت‌های سیاسیگروه اردوی سوسیالیست‌ها
محل تحصیلکالج سنت جان، کمبریج
وبگاه

ریچارد بورگون (Richard Burgon) (متولد ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۰)، یک سیاست‌مدار از حزب کارگر بریتانیا است که از ۲۰۱۵ تاکنون به عنوان نماینده حوزه انتخابیه لیدز شرق (Leeds East) در پارلمان بریتانیا حضور داشته‌است. بورگون به عنوان وزیر عدلیه دولت سایه و از ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ به عنوان صدراعظم دولت سایه در کابینه سایه جرمی کوربین خدمت کرد.

بورگون در کالج سنت جان دانشگاه کمبریج، ادبیات انگلیسی خواند و در آنجا رئیس انجمن کارگر دانشگاه کمبریج بود. پس از کارکردن به عنوان مشاور حقوقی کار، او در انتخابات عمومی ۲۰۱۵، به عنوان نماینده حوزه انتخابیه لیدز شرق (Leeds East) در پارلمان بریتانیا انتخاب گردید.

او توسط رهبر جدید حزب کارگر، جرمی کوربین در سپتامبر ۲۰۱۵ به عنوان وزیر اقتصاد در امور خزانه‌داری در دولت سایه انتخاب شد. پس از استعفاهای بزرگ و سازمان‌دهی شده در اعتراض به رهبری کوربین، بورگون در ژوئن ۲۰۱۶ به سِمت وزیر عدلیه ترفیع داده شد. وی یکی از نامزدان سِمت معاونیت در انتخابات عمومی رهبری حزب کارگر در ۲۰۲۰ میلادی بود. پس از این‌که کی‌یر استارمر به عنوان رهبر حزب کارگر انتخاب گردید، بورگون در آوریل ۲۰۲۰ از دولت سایه برکنار شد.

او تا مارس ۲۰۲۱ معاون گروه پیکار برای خلع سلاح سازی هسته‌ای (CND) حزب کارگر بود، این گروه برای شمولیت تمامی اعضای حزب کارگر که همچنین عضو پیکار برای خلع سلاح سازی هسته‌ای هستند، باز می‌باشد.[۲]

دوران کودکی

[ویرایش]

بورگون در لیدز بزرگ شد و اجداد دور وی اهل ایرلند بودند. او تعلیمات خود را در مدرسه رومان-کاتولیک کاردینال هینان در شهر لیدز تکمیل کرد.[۳] برای تکمیل دوره آمادگی دانشگاه به کالج آمادگی سنت آیدن و سنت جان فیشر در شهر هروگت رفت. او در خانواده خود نخستین فردی بود که به دانشگاه رفت و در کالج سنت جان، دانشگاه کمبریج به آموزش ادبیات انگلیسی پرداخت. او کرسی ریاست انجمن کارگر دانشگاه کمبریج را بر عهده گرفت.[۴][۵][۶]

بورگون گفته‌است که او با شنیدن در مورد اعتصاب معدن‌کارهای بریتانیا در ۱۹۸۴–۸۵ میلادی بزرگ شد و این امر او را به سیاست علاقه‌مند نمود. خاله/عمه وی عضوی از جنبش زنان مخالف بسته شدن معدن زغال سنگ بود که با یک معدن‌کار اعتصاب‌کننده ازدواج کرد. او برادرزاده یک نماینده پیشین پارلمان از حزب کارگر به‌نام کولین بورگون است. تونی بِن ملاقات با بورگون در ژوئیه ۱۹۹۹ را در خاطرات خود توصیف نموده و او را «یک سوسیالیست خوب که تزی در مورد 'تأثیر تونی بن بر حزب کارگر' نوشته بود» توصیف کرد. بِن همچنین نوشته‌است که بورگون یک بلوز با «طراحی مخصوص» پوشیده بود که در آن عبارت «سوسیالیزم شعله خشم و شعله امید است» نوشته شده بود.[۷][۸]

بورگون در اعتراض‌های ضد جنگ ۱۵ فوریه ۲۰۰۳ علیه جورج دبلیو بوش و تونی بلِر برای تهاجم برنامه‌ریزی شده به عراق، شرکت کرد.[۹][۱۰]

حرفه حقوقی

[ویرایش]

بورگون در ۲۰۰۶ میلادی مدرک سلیسیتر (solicitor) خود را با تخصص در حقوق کار به‌دست‌آورد و برای ۱۰ سال در واحد حقوق کار در شرکت سلیسیترهای تامپ‌سنز در لیدز کار کرد. بورگون تشریح نموده‌است که به عنوان یک سلیسیتر، او چگونه «از کارگران مربوط به اتحادیه‌های تجاری مختلف در رابطه به پرونده‌هایی چون اخراج غیرعادلانه، ضرر در اتحادیه‌های تجاری، تبعیض بر مبنای معلولیت، تبعیض جنسی، تبعیض بر مبنای دین یا عقیده، کسر غیرقانونی مزدها و انتقال یا ادغام شرکت‌ها (TUPE) در دیوان‌های کار دفاع نموده‌است».[۱۱][۱۲][۱۱]

حرفه سیاسی

[ویرایش]

در ۲۰۰۴ میلادی، بورگون در یک انتخابات سراسری از طرف حزب کارگر از حوزه انتخابیه ویدربای در شورای شهری لیدز نامزد شد. بر مبنای مرزبندی‌های قبلی، اکثریت این حوزه انتخابیه نشانده یک کرسی محفوظ برای حزب محافظه کار بود و در نتیجه بورگون به عنوان نماینده انتخاب نشد.[۱۳][۱۴]

بورگون در انتخابات درون حزبی حزب کارگر شرکت کرد تا به عنوان نامزد پارلمانی این حزب در انتخابات ۲۰۱۱ میان دوره-ی حوزه انتخابیه بارنسیلی سنترال انتخاب گردد، اما بعد از دَن جارویس، دوم شد. او همچنین برای نامزد شدن در انتخابات میان دوره‌ای ۲۰۱۱ حوزه انتخابیه راترهام ثبت نام کرد، اما شارت‌لیست نشد.[۱۵][۱۶]

قبل از انتخابات سراسری بریتانیا در ۲۰۱۵ میلادی، بورگون توانسته بود، عضو شورای محلی به‌نام جودیت کیومنیز را با موفقیت شکست داده و به‌جای جورج مودی به عنوان نامزد حزب کارگر از حوزه انتخابیه لیدز شرق (Leeds East) انتخاب گردد.[۱۷]

عضو پارلمان

[ویرایش]

بورگون در انتخابات سراسری ۲۰۱۵ به عنوان نماینده پارلمان از لیدز شرق انتخاب گردید و با انتخاب وی اکثریت حزب کارگر از نظر کرسی از ۱۰٬۲۹۳ رأی به ۱۲٬۵۳۳ رأی افزایش یافت.[۱۸][۱۹]

روزنامه آبزرور، وی را به عنوان یکی از «ستاره‌های انتخاب شده [در ۲۰۱۵]» توصیف کرد. او در می ۲۰۱۵، در حالی‌که در کف مجلس اعیان ایستاده بود، سوگند وفا داری الزامی خود را به الیزابت دوم پیشکش نموده و حمایت خود را از تغییر در قانون اساسی برای انتخاب رئیس دولت اظهار داشت: «به عنوان کسی که به انتخابی بودن رئیس دولت باورمند است، من برای خدمت‌گذاری به موکلین خود این سوگند را یاد می‌کنم».[۲۰][۲۱]

پس از استعفای اد میلیبند از رهبری حزب کارگر، بورگون یکی از ۱۰ نماینده جدیداً انتخاب شده از حزب کارگر بود که یک نامه سرگشاده نوشت و درخواست «یک رهبری جدید را نمود که به آینده می‌نگرد و آجندای کسورات را به چالش می‌کشد، با تجارت‌های بزرگ مبارزه نموده و راه بدیلی برای صرفه جویی‌ها پیشکش می‌کند – نه یک رهبری که دوباره به سمت اعتقادات گذشته کارگر جدید کشیده شود».[۲۲] همراه با جرمی کوربین، دیین آبوت و جان مک‌دونیل، بورگون یکی از ۴۸ نماینده از حزب کارگر بود که با شلاق (سیاسی) مبارزه نموده و علیه قانون رفاه ۲۰۱۵ رأی داد،[۲۳] او اظهار داشت که برای «منفعت مردم لیدز شرق و بر علیه حملات محافظه‌کارانه بر رفاه» رأی می‌داد.[۲۴] وی یکی از ۳۶ نماینده پارلمان از حزب کارگر بود که جرمی کوربین را به عنوان نامزد در انتخابات ۲۰۱۵ رهبری حزب کارگر ثبت نام نمودند.[۲۵] پس از پیروزی کوربین در این انتخابات، او بورگون را به عنوان وزیر اقتصاد در امور خزانه دولت سایه منصوب کرد. بورگون دوباره کوربین را به عنوان رهبر حزب کارگر در انتخابات ۲۰۱۶ رهبری حزب کارگر، نامزد کرد.[۲۶]

بورگون طی مصاحبه‌ای در اکتبر ۲۰۱۵ با شبکه خبری کانال ۴ اذعان کرد که علی‌رغم این‌که برای بیش از یک ماه وزیر اقتصاد در امور خزانه در دولت سایه بود،[۲۷] هنوز با هیچ فردی از صنعت مالی و بانک‌داری شهر لندن ملاقات نکرده بود و همچنین این‌که نتوانست کسر بودجه انگلستان در ۲۰۱۵ را پیش‌بینی نماید.[۲۸][۲۹]

بورگون رئیس کمیته پارلمانی GMB بود. او در این سِمت خود، اطمینان حاصل می‌کند که منافع اعضای GMB در مجلس اعیان مطرح می‌گردد.[۳۰] بورگون همچنین عضو اتحادیه نانواها، غذا و کارگران متحد است.[۳۱] بورگون، رئیس گروه پیکار سوسیالیستی نمایندگان کارگر بوده[۳۲][۳۳] و همچنین به عنوان نماینده چپ‌گرای حزب کارگر شناخته می‌شود؛ وی در اعتراض‌های گردهمایی مردم علیه صرفه‌جویی شرکت نموده‌است. بورگون با بیان جملات ذیل درخواست دموکراسی بیشتر در میان حزب کارگر را نمود: «تمامی احزاب باید بیشتر دموکراتیک ساخته شوند. ما در حزب خود بیش از نیم میلیون عضو داریم و من می‌خواهم که اعضای ما حرف‌های بیشتری در سیاست‌های حزبی ما و نحوه پیشبرد این حزب داشته باشند.[۳۴]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "Contact information for Richard Burgon - MPs and Lords - UK Parliament". members.parliament.uk.
  2. ↑ "LabCND's 2021 annual general meeting". www.labourcnd.org.uk. Retrieved 14 August 2021.
  3. ↑ "About". www.richardburgon.com. Retrieved 27 August 2019.
  4. ↑ "Politics Q and A: With Richard Burgon, Leeds East MP". Yorkshire Evening Post. Leeds. Retrieved 27 August 2019.
  5. ↑ "March 2016 Newsletter" (PDF). St John Fisher School. Archived from the original (PDF) on 29 June 2016. Retrieved 16 September 2016.
  6. ↑ Pickard, Jim (16 May 2016). "Jeremy Corbyn's reluctant man in the City". Financial Times. London. Retrieved 27 June 2016.
  7. ↑ "Richard Burgon MP: The metalhead socialist who wants to give lawyers a rebrand". New Statesman. London. Retrieved 27 August 2019.
  8. ↑ Benn, Tony (2002). Free At Last: Diaries 1991 – 2001. Hutchinson. p. 549. ISBN 0-09-179352-1.
  9. ↑ Burgon, Richard (30 August 2018). "Socialists will not stop fighting for global peace, justice and equality". Morning Star. London. Retrieved 27 August 2019.
  10. ↑ Burgon, Richard (5 July 2016). "Me amongst millions on 15 February 2003. So many then alive who died during – and as a result of – invasion of Iraq". @RichardBurgon. Retrieved 27 August 2019.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "getting to know Richard Burgon – unionstogether". webcache.googleusercontent.com. Retrieved 27 August 2019.
  12. ↑ "Richard Burgon – The Law Society". Find a Solicitor. The Law Society. Retrieved 7 July 2017.
  13. ↑ "Local Elections Archive Project – 2004 – Leeds". www.andrewteale.me.uk. Retrieved 27 August 2019.
  14. ↑ "Local Elections Archive Project — Wetherby Ward". www.andrewteale.me.uk. Retrieved 25 March 2021.
  15. ↑ "Barnsley Central: The shortlist". labourlist.org. LabourList. 26 January 2011.
  16. ↑ Carr, Tim, Dale, Iain and Waller, Robert, eds. (25 June 2015) The Politicos Guide to the New House of Commons 2015. Biteback Publishing. ISBN 1849549230
  17. ↑ "Richard Bergen wins Labour candidacy from Leeds East". kashmirlinklondon.com. Kasmir Link London. 19 August 2014.[پیوند مرده]
  18. ↑ Simmons, Richard, "Legal insight, data and jobs". The Lawyer | Legal insight, benchmarking data and jobs. 2021-05-29. Archived from the original on 9 May 2015. Retrieved 2021-05-29.Meet the lawyers standing for Parliament], Lawyer 2B, 10 April 2015
  19. ↑ "Parliamentary General Election results [Leeds East, 2015]". Leeds City Council. Archived from the original on 18 May 2015. Retrieved 8 May 2015.
  20. ↑ Boffey, Daniel (15 August 2015). "Jeremy Corbyn's world: his friends, supporters, mentors and influences". The Observer. London. Retrieved 27 August 2019.
  21. ↑ "Labour MP Richard Burgon Calls For End Of Monarchy Before Swearing Allegiance To The Queen". Huffington Post UK. 20 May 2015. Retrieved 20 May 2015.
  22. ↑ "Leading the way forward for Labour | Letters". The Guardian. London. 15 May 2015. Retrieved 27 August 2019.
  23. ↑ Wintour, Patrick (21 July 2015). "Welfare bill: Labour in disarray as 48 MPs defy whips to vote no". The Guardian. London. Retrieved 27 August 2019.
  24. ↑ Burgon, Richard (20 July 2015). "I have just voted for the people of East #Leeds and against Conservative attacks on welfare". @RichardBurgon. Retrieved 27 August 2019.
  25. ↑ Bright, Sam (15 June 2015). "Who nominated who for the 2015 Labour leadership election?". New Statesman. London. Retrieved 19 July 2016.
  26. ↑ "Corbyn addresses crowd of up to 10,000 on eve of confidence vote". LabourList. 27 June 2016. Retrieved 27 August 2019.
  27. ↑ "Economic Secretary to the Treasury – GOV.UK". www.gov.uk.
  28. ↑ Newman, Cathy (15 October 2015). "Why I went full throttle in my own car-crash interview". The Telegraph. London. Retrieved 10 December 2015.
  29. ↑ Bartlett, Evan. "Labour MP endures four excruciating minutes in painful Channel 4 interview". The Independent. London. Archived from the original on 20 December 2015. Retrieved 14 December 2015.
  30. ↑ "GMB Parliamentary Group". GMB Politics. Archived from the original on 27 August 2019. Retrieved 27 August 2019.
  31. ↑ "BFAWU Annual Conference 2015 Video Clips". Bakers. Archived from the original on 27 August 2019. Retrieved 27 August 2019.
  32. ↑ "Richard Burgon calls for mass attendance at Socialist Campaign Group rally". Morning Star. London. 30 August 2018. Retrieved 27 August 2019.
  33. ↑ Richard Burgon MP [@RichardBurgon] (12 October 2019). "Proud to be the Secretary of the Socialist Campaign Group of Labour MPs, from which these three heroes kept the flag flying for socialism in the Labour Party for so long" (Tweet) – via Twitter.
  34. ↑ Coates, Sam (3 July 2017). "Labour left puts moderates on notice". The Times. London. Retrieved 27 August 2019.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ریچارد بورگون موجود است.
پارلمان بریتانیا
پیشین:
جورج مودی 		عضو پارلمان
برایلیدز شرقی
۲۰۱۵–اکنون 		در حال تصدی
مناصب سیاسی
پیشین:
لورد فالکونر تورتون 		وزیر حکومت برای عدالت در سایه
۲۰۱۶–۲۰۲۰ 		پسین:
David Lammy
لرد چنسلر در سایه
۲۰۱۶–۲۰۲۰
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ریچارد_بورگون&oldid=39329008»